خواهش خدا

این ماه رمضان عجیب آدم را وسوسه می کند برای توبه کردن و برگشتن و به راه آمدن.حسابش را بکنید،خدا در خانه اش را کاملا باز کرده باشد،خودش به عنوان میزبان،در آستانه ی در ایستاده باشد،قلم خطاپوش بر دست گرفته باشد و هرلحظه فرمان دهد و خواهش کند که بیایید و تصریح کند:

"هرکه در این ماه به خانه ی من بیاید،من از گذشته هایش می گذرم،پیشینه اش را پاک می کنم و به قدر ظرف و ظرفیت او تحفه هایی به او میدهمکه نه تا ضیافت سال آینده که تا ابد دستش پیش کسی باز و دراز نشود."

این،کم چیزی نیست.من که از همه آلوده تر و گناهکار ترم،بیشتر دلم می تپد برای اینکه در این چشمه ی انابت و اجابت شست و شو کنم.

بخصوص که رمضان،باغ گل قدر است و خدا این گل را تنها در این باغ قرار داده.

به هرحال بیایید روی گشاده ی میزبان را قدر بدانیم و برای سرنوشت دنیا و آخرتمان طرحی نو دراندازیم.

متن بالا، یکی از متون کتاب "صمیمانه با جوانان وطنم"نوشته ی سیدمهدی شجاعی است.

"

من که تنها کاری که میتونم تو ماه رمضان انجام بدم مطالعه است!شما هم اگه کار دیگه از دستتون بر نمیاد به این گزینه هم فکر کنید!البته در کنار قرآن خوندن و دعاهای ماه رمضان.

اینجا هم من بخشی از کتابایی که از خوندنشون لذت میبرم میذارم!شاید شما هم بپسندین!

اللهم عجل فی فرج مولانا صاحب الزمان"