من مادر مصطفی

«طبیعتش جوری بود که شماره یک هرچیزی رو میخواست.چه در زندگی،چه در کار.
می گفت:"هیچوقت موازی یا پایین رو نگاه نکن.همیشه بالا رو نگاه کن."
خودش همیشه بلندپرواز بود...»

متن بالا بخشی از کتاب "من مادر مصطفی" است.کتابی که دانشمند شهید مصطفی احمدی روشن را در خاطرات مادر و دیگران بازگو میکند.این کتاب اثری از آقای رحیم مخدومی است.
اینم یکی از کتاباییه که خوندنش رو بهتون پیشنهاد میکنم.
 
در این ماه عزیز دستانتان به عرش اجابت نزدیکتر باد.

*اللهم عجل فی فرج مولانا صاحب الزمان*

خواهش خدا

این ماه رمضان عجیب آدم را وسوسه می کند برای توبه کردن و برگشتن و به راه آمدن.حسابش را بکنید،خدا در خانه اش را کاملا باز کرده باشد،خودش به عنوان میزبان،در آستانه ی در ایستاده باشد،قلم خطاپوش بر دست گرفته باشد و هرلحظه فرمان دهد و خواهش کند که بیایید و تصریح کند:

"هرکه در این ماه به خانه ی من بیاید،من از گذشته هایش می گذرم،پیشینه اش را پاک می کنم و به قدر ظرف و ظرفیت او تحفه هایی به او میدهمکه نه تا ضیافت سال آینده که تا ابد دستش پیش کسی باز و دراز نشود."

این،کم چیزی نیست.من که از همه آلوده تر و گناهکار ترم،بیشتر دلم می تپد برای اینکه در این چشمه ی انابت و اجابت شست و شو کنم.

بخصوص که رمضان،باغ گل قدر است و خدا این گل را تنها در این باغ قرار داده.

به هرحال بیایید روی گشاده ی میزبان را قدر بدانیم و برای سرنوشت دنیا و آخرتمان طرحی نو دراندازیم.

متن بالا، یکی از متون کتاب "صمیمانه با جوانان وطنم"نوشته ی سیدمهدی شجاعی است.

"

من که تنها کاری که میتونم تو ماه رمضان انجام بدم مطالعه است!شما هم اگه کار دیگه از دستتون بر نمیاد به این گزینه هم فکر کنید!البته در کنار قرآن خوندن و دعاهای ماه رمضان.

اینجا هم من بخشی از کتابایی که از خوندنشون لذت میبرم میذارم!شاید شما هم بپسندین!

اللهم عجل فی فرج مولانا صاحب الزمان"

ماه زندگی و بندگی

بسم الله

خدایا باز دل را ناز کردی
چه زیبا در به رویم باز کردی
منم مهمان شعبان المعظم
 در این ماه مبارک تا محرم
دلم تنگ مناجات است ای دوست
که اوقات ملاقات است ای دوست
سلام ای میزبانان الهی
گدا دارد تمنای نگاهی
سلام ای افتتاح نیمه شبها
ابو حمزه دعای زیر لبها
اگر من مهمانی بی نوایم
پی دلداده کرب و بلایم
به اربابم قسم حالم خراب است
که صاحب سفره ام طفل رباب است 
بود کوی علی اصغر پناهم
بر آن گهواره خالی نگاهم
سحرهای دعا را دوست دارم
غروب کربلا را دوست دارم
مرا اینگونه کن هر صبح و هرشام
حسینی مذهب و زینب مرامم

"اللهم عجل فی فرج مولانا صاحب الزمان"

دلنوشته

تجربه ای اینچنین...

من تصمیم خودم را گرفته ام!مدتهاست...
امشب هم مثل همیشه ای که با خدا حرف میزنم فقط یک دعا میکنم!اصلا مگر مهمتر از این دعا، خواسته ی دیگری هم دارم؟
سعی نکن متقاعدم کنی!من خودم بارها تلاش کرده ام که خودم را قانع کنم ولی نشد...پیش خودم گفتم مگر بد است اینچنین دعا کنم:
«خدایا در راس حاجاتم ظهور مولای مهربانم است،خدایا ظهورش را برسان/خدایا فلانی بیمار است،او و همه ی بیماران را به حق این شب عزیز و مولودش شفا بده/خدای مهربانم آقای ایکس و خانوم ایگرگ التماس دعا دارند،حاجاتشان را برآورده کن/فلانی عروس خوب میخواهد/ بهمانی گیر جهیزیه ی دخترش است/ای خدای بزرگ به بی بچه ها و بی خونه ها بچه و خونه بده/خدایا زمینه ی ازدواج جوونها رو فراهم کن،همه ی جوون ها و البته بنده ی حقیر،اگر صلاح میدونی!...و خدایا باز هم ظهور مولام،ظهور مولام،ظهور مولام!»

ولی نشد!هربارآمدم دعا کنم وقتی خواستم بعد از ظهور آقام خواسته های دیگه رو مطرح کنم،پیش خودم گفتم :فکر کن همه ی مریضا شفا پیداکردند، فکر کن همه ی جوونا ازدواج کردند و خوشبخت هم شدند، فکر کن هر ملتمس دعایی به حاجاتش رسید،اصلا هیچکسی نبود که بی بچه و بی خونه و خلاصه همه چی اکی شد ولی ...ولی هنوز امام زمانت پشت پرده ی غیبته!ببین قبول داری که قطعا با دعای امام زمان همه ی اون مشکلات حل شدن!ولی به خاطر من و تو!(اصلا تو خوب، فقط به خاطر گناهای من)امام زمانم غایبه!

هزار و یک جور فکر دیگه به سراغم میان و اصلا انگار نمیتونم دعای دیگه ای بکنم؛هوای دلم ابری میشود؛ اللهم عجل لولیک الفرج
 اللهم عجل لولیک الفرج
 اللهم عجل لولیک الفرج
  اللهم عجل لولیک الفرج...حالا دیگر چشمانم بارانی شده...اللهم عجل لولیک الفرج... اللهم عجل لولیک الفرج ...احساس میکنم امامم،مونس دلسوز و پدر مهربانم به جای همه ی دعاهای نگفته ام آمین میگوید...قطعا امام زمان برایم دعا کند بهتر از خودم است...حالا به قلبم که نگاه میکنم میبینم واقعا حاجت دیگه ای ندارم...فقط مولایم را میخوانم،فقط مولایم را میخواهم...
اللهم عجل لولیک الفرج

تو هم بیا با من یک امشب را اینچنین تجربه کن...

احیا برای ظهور عشق

احیای نیمه شعبان همچون شب بیست و هفتم ماه رمضان از مستحبات موکد و  مشید است. و بسیاری از شیعیان آن شب را احیا می گیرند لیکن دقت نمی شود که تفاوتی اساسی میان احیای نیمه شعبان و دیگر شبها وجود دارد و آن توجه ویژه به حضرت ولی عصر (عج) است و استغفار با این نیت که گناهان ما مانع اصلی  ظهور بوده  و البته فرصت مناسبی برای خیز برداشتن جهت ورود به ماه ترک گناهان رمضان است.
ان شا الله امسال همگی با شرکت در مراسم احیای نیمه شعبان  در سراسر ایران و با محوریت امام زمان (عج) همچون بنی اسرائیل که با اشک چشم و تمنای دل 170 سال ظهور  منجی شان را نزدیک کردند امید داریم که رحمت بی کران خداوند متعال شامل حال ما گردد و مانیز در تعجیل ظهور مولایمان موثر باشیم.
حضرت حجه الاسلام و المسلمین حاج آقای جاودان (استاد اخلاق) فرمودند:  تمام شب ها متعلق به امام زمان است باید این عقیده را در تمام روز ها و شبهای سالهای  عمرمان گسترش دهیم و به یک شب اکتفا نکنیم  البته نیمه شعبان  برای شروع خوب است.
آنچه در دعای ندبه به ما آموزش داده اند این است که گریستن در فراق مولا باید به جماعت باشد:
هل من معین فأطیل معه العویل والبکاء (آیا یاری کننده ای است تا با او گریه و زاری را در - فراق مولا- طولانی کنم)
یعنی دقت شود تفاوت احیای این شب با دیگر لیالی در این است که محور اصلی امام زمان  است و استغفار ما از گناهان به درگاه خدا با نیت تعجیل در ظهور باشد.
اعمال این شب در مفاتیح آمده است لیکن اعمالی  شبیه به  دیگر شبهای احیا دارد. با این تفاوت که ادعیه مربوط به مولا صاحب الزمان نیز توسط برخی بزرگواران سفارش شد مانند خواندن دعاهای ندبه ، زیارت آل یس ، دعای عهد ، دعای فرج، دعای الهم یا فارج الهم و...

ان شا الله شبی رقم خواهد خورد که هزاران نفر همزمان اشک می ریزند و از گناه استغفار می کنند گناهانی که مانع ظهورند و از درگاه خداوند متعال تعجیل فرج مولا و صاحبمان حضرت حجه ابن الحسن العسکری را خواهانند.

به امید ظهور مولی و سرورمان حضرت حجت (عج) که انشاالله نزدیک است.

نیمه شعبان نزدیک است2!

متن زیر بخشی از کتاب "انتظار عامیانه،عالمانه،عاشقانه"نوشته ی حاج آقا پناهیان است؛متناسب با حال و هوای این روزها...بسم الله...

علاقه ی عاشقانه
عشق، واژه ایست که در ادبیات کهن فارسی اکثرا به  محبت شدید اتلاق می شود. و معمولا چنین محبتی بیشتر جنبه ی معنوی و عرفانی دارد تا جنبه ی زمینی و مادی; چرا که علایق مادی و زمینی معمولا آنچنان  اوج نمی گیرند و اگر اوج هم بگیرند فرو آمدنشان بسیار سریع  اتفاق میفتد. بنابرین خوب است ما هم این لفظ را در غیر  این معنا استفاده نکنیم. حتی در روابط عاطفی عادی نیز از به کار بردن آن اجتناب کنیم.
صرف نظر از معنای  لغوی لفظ عشق در زبان عربی، وقتی به ترجمه ی عشق در ادبیات غنی و عارفانه ی فارسی نگاه می کنیم آن را اصطلاحی برای محبت شدید می یابیم که شاخص اصلی آن ، از خود گذشتگی می باشد. اگر محبتی آنقدر زیاد شود که اصرار بر فدا شدن برای معشوق را در پی داشته باشد، آنگاه عاشقی پدید آمده است.
از طرفی ما هم بالاخره تفریح میخواهیم؛باید شاد باشیم.بهترین نوع تفریح و تفرج روح هم، آنست که کسی را عمیقا دوست داشته باشیم،به صورتی که این دوست داشتن تمام وجودمان را پر کند و آتشمان بزند.اگر حرارت عشق و محبت،وجود کسی را آتش نزند،   می رود پای آتش منقل می نشیند.کسی که وجودش را شراب محبت و ایمان گرم نکند به شراب انگور پناه می آورد.چه چیزی می خواهد وجود تو را آتش بزند؟چه چیزی میخواهد انرژی جوانی تو را به کار بگیرد؟
ما ابله نیستیم تا بی دلیل به کسی تا این حد علاقه مند شویم.کمبود محبت هم که نداریم تا فریب علاقه های اندک را بخوریم و آنها را زیاد تصور کنیم!پس عشق به سادگی به دست نمی آید!
روشن است که یکی ازمهمترین راه های عاشق شدن و رسیدن به عشق،یافتن معشوق دلبری است که لایق عشق ما باشد.و نه تنها بتواند این عشق را با ثبات نگه دارد،بلکه هر لحظه هم بتواند گرمای آن را افزایش دهد.خداوند متعال هم راهی برای عاشق شدن قرار داده و تمهیدی برای آسان کردن دستیابی به عشق اندیشیده است و آن اینست که موجود نازنینی به نام "امام" را برای هر عصری قرار داده،تا بتوان به او عشق ورزید.
اگر تمام نامه ها و ترانه های عاشقانه ی عالم را جمع کنید،اگر هرکسی به هر کسی عشق ورزیده و عشقش را در قالب نامه یا ترانه ای ابراز کرده ،دروغ یا راست،با مبالغه یا غیر آن، همه را جمع کنید،سپس بهترین هایش را گزینش کرده و با مضامین دعای ندبه مقایسه کنید،خواهید دید که بلندترین مضامین آنها نیز به گرد کلمات عاشقانه ی این دعا نخواهد رسید .
صرف نظر از اینکه نمیتوان به امام زمان،"کم"علاقه داشت و هر کسی با آن حضرت ارتباط قلبی و عاطفی برقرار کند به مرور زمان به محبت شدید او گرفتار خواهد شد، ما اساسا نیازمندیم که به کسی عاشقانه مهر بورزیم و با عشق او،زندگی و وجود خود را گرم کنیم. این محبت خیلی شدید،به کسی جز امام زمان (عج)نمیتواند تعلق بگیرد.و به ایشان هم نمیتواند که تعلق نگیرد!یعنی نه میتوان کسی را به اندازه ی او دوست داشت و نه می توان او را به این اندازه دوست نداشت.اگر محبت ما به آن حضرت تا این حد شدید نیست،معلوم میشود که ما در روح خودمان مشکل داریم،والا او دوست داشتنی تر از این حرفهاست.
از آنجایی که محبت شدید جز از راه معرفت،عمل صالح و ایمان قاطع به دست نمی آید، پس مهمترین راه جلوگیری از آسیب های علاقه ی عامیانه،علاقه ی عاشقانه داشتن به آن حضرت است.بنابراین تنها راه نجات از عوام زدگی عاطفی را باید در علاقه ی عاشقانه به امام زمان جستجو کرد.چون کسی که عزم عاشق شدن می کند و از خود،انتظار علاقه ی عاشقانه به حضرت دارد،مجبور است به تقویت بنیان های این عشق بپردازد و علم و عمل کافی برای این منظور به دست بیاورد.

یه امتحان جالب!براتون آرزوی موفقیت دارم

سوالات امتحان

بسمه تعالی

نام:..............                                 

نام خانوادگی:.......  

                  

مدت امتحان: تمام عمر

تاریخ: عصر غیبت امام زمان(عج)

مقطع: تمامی انسان ها

 

1- تو انتخاب های زندگیت نظر چه کس برات از همه مهمتره ؟

الف:خودم  ب: خانواده ام    ج:دوستای صمیمیم     د:امام زمان(عج)

 

2- معمولا چه موقع صبرت تموم می شه ؟

الف: وقتی که برای کار های شخصی خودت عصبانی می شی

ب:وقتی که تیم مورد علاقه ات شکست بخوره

ج:وقتی که یکی رو که خیلی دوستش داری می میره

د:وقتی کسی با انجام گناه فردی واجتماعی دل امام زمان رو می رنجونه

 

3- چقدر امام زمان(ع) رو دوست داری؟

الف:راستش تا به حالا بهشون فکر نکردم

ب:تو نمازام براشون دعا می کنم تا ظهور کنن

ج: اگه دیدم یه جایی بهشون توهین می شه حس غیرتم به جوش می یاد

د:اون قدرزیاد که برای تعجیل در ظهور هر کاری که لازمه حاضرم انجام بدم

 

4-وظیفت درباره ی امام زمان (عج)چیه ؟

الف: هر روز بعد از نماز ها بهشون سلام می دم و دعای فرج می خونم

ب: باید تو عصر غیبت به حرف های علمای ربانی گوش بدم

ج:باید مثل همه امامان که نیاز به یار داشتند برای آقا خودمو آماده کنم.

د: همه موارد

 

5-فکر کن الان مشغول انجام گناه هستی وضعت نسبت به امام زمانت چطوره؟

الف: سعی می کنم بهش فکر نکنم و گناه رو انجام بدم.

ب: گناه رو انجام می دم بعد میام از آقا معذرت می خوام حتما منو می بخشن.

ج: خاکستر می شم توخودم گناه کنم و امام زمان منو ببینه؟ نه نمی شه..

د: اصلابه فکر گناه کوچک هم نیستم. بابا، من بیام با تیر بزنم تو دل امام زمان؟

 

6- اگه داشتی کاری برای امام زمان(عج)انجام می دادی واون وقت یکی تو رو دید:

الف: خوشحال می شی وقند توی دلت آب می شه!

ب:بی تفاوت هستی ومحل نمی گذاری!

ج: کمی خوشحال می شی اما می گی:هدف اصلی من رضای خدا بوده!

د:عصبانی می شی ومی گی خدایا اومدم یه کار رو خالص انجام بدم، بازم نشد!!

 

7- دوست داری بیشتر چه قیافه و تیپی بزنی؟

الف:تیپ روز(هرچی باشه)

ب:تیپ ایرونی

ج:تیپی که قشنگ تر باشه

د:تیپی که مورد پسند امام زمانمه...

 

8-بهت میگن فقط یه آرزو کن تا براورده بشه و تو میگی؟

الف:ازدواج موفقی داشته باشم.

ب:توی دانشگاه قبول بشم ویه کارخوب گیرم بیاد.

ج:یه سفر همه جاهای زیارتی برم

د:طوری زندگی کنم وبمیرم که امام زمان (عج) ازمن راضی باشن..

 

9-اگه بگن همین الان می خواهیم شهادت رو نصیبت کنیم چی می گی ؟

الف:خدایا من زندگی دارم به فکر زن و بچه ومادر و...هستم

ب:باشه یه وقت دیگه الان سرم شلوغه!

ج:من از خدامه ولی خوب کمی حق الناس گردنم هست بهشون برگردونم وحلالیت بطلبم بعدش میام.

د:شهادت !؟ وای خدا جون! این دیگه چه سوالیه ؟یه عمر دنبال این لحظه بودم. بریم که امدم...

 

10-اگه بگن دوست داری مرگت چطوری باشه چی جواب می دی ؟

الف:بازم حرف مرگ رو پیش کشیدی چرا هی دم از ناامیدی می زنی ؟ یه جوری می میرم دیگه.

ب:دوست دارم مسلمون از دنیا برم ووقت مرگ شیطون گولم نزنه.

ج:دوست دارم شب بخوابم وبدون درد صبح ازدنیا رفته باشم.

د:دوست دارم در رکاب امام زمان (عج) شهید بشم قطعه قطعه بشم تازه دردش هم شیرینه.

 

11-اگه اون دنیا تقاضا کنی یه فرصت بهت بدن ودوباره زنده بشی این طرف چی کار می کنی؟

الف:خوب میام ودوباره زندگی می کنم و آرزوی عمر هزار ساله دارم.

ب:دیگه بنده صالح خدا می شم از هر جهت.

ج:حق مردم رو برمی گردونم واز کسانی که بهشون ظلم کردم حلالیت می طلبم.

د: یه بار؟ اگه هزار بارم بگن می تونی برگردی آرزو دارم هزار بار برای امام زمان(عج)شهید بشم.

 

12-سوال اختیاری: اگه بگن اینا شرط های پذیرفتن یاران امام زمانه فکر می کنی قبول می شی؟

الف:نه بابا !! من اگه این طوری بودم که الان شهید می شدم!

ب:خوب بعضی ها رو دارم وبعضی هارو نه...

ج:بعضی ها خیلی سختن فکر نکنم امام زمان(عج)این قدر سختگیر باشه احتمالا تک وتوکی رو ندارم.

د:قبول می شم و نمره کامل.مطمئن مطمئن خودمو برای اینا آماده کردم . پس یه عمر برای چی زندگی کردم؟!

                                                                                                                  موفق باشید

 

 

 

تذکر:

هرکس بتونه امتیاز لازم رو از این آزمون بگیره باید خودش رو برای یاری و ان شاءالله شهادت در رکاب امامش در آخر الزمان آماده کنه.هر کس هم نمی تونه یه فکری به حال خودش کنه که جا نمونه. جواب رو هم پیش خودتون نگه دارید.

خوش به حال اون هایی که از غربال آزمایش خدا رد می شن وبه سعادت می رسن و بدا به حال اون هایی که باقی می موند وحسرت می خورن. خدایا ما از کدوم دسته ایم ؟ ما را برای امتحانات سختت اماده و موفق گردان...آمین

منبع مجله ی امان شماره ی 23

 

نیمه شعبان نزدیک است...

کانون مهدویت دانشگاه فردوسی مشهد برگزار میکند...

طرح "قدمی برای ظهور"

درصورت تمایل به آدرس زیر سر بزنید:

http://www.zohoor313.com

...

"ان الذین قالوا ربنا الله ثم استقاموا تتنزل علیهم الملائکة الا تخافوا و لا تحزنوا"

کار ما تازه شروع شده!دولت مشخص شد الحمدلله!ما باید جامعه را پیش ببریم!«ربوبیت الهی را مبنای کارمان قرار دهیم و استقامت کنیم،نگران و ناراحت نباشیم!»

«در ابتدای انقلاب ‏هر مسجد خودش کانون آزاد شدن ظرفیت ها بود و بعداً این نقش محوری مساجد کمرنگ شد. دلیل این کمرنگ شدن این بود که ‏گفتیم خب، یک تبلیغات اسلامی هست که این کارها را انجام می دهد. مثلا از کارهای دیگری که قبلاً دست جوانان بود و ما به ‏نهادهای دولتی سپردیم، کتابخانه ها، مسائلی مانند محرم و صفر و از این قبیل را می توانیم نام ببریم.‏»

تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل!

این از این!و اما نکته ی دیگه ای که میخوام مطرح کنم راجع به ادعای کسی است که اخیرا در فیس بوک گفته تنها نایب امام در فیس بوکه!!:o

عزیزان! امام مهدی نائب خاص ندارد
به دنبال ادعای فردی به عنوان پسر سوم یمانی(و از نواده های زید فرزند امام سجاد) و تنها نمایندهی امام در
فضای مجازی بر آن شدیم که در مورد این که امام هیچ نائب خاصی ندارد و با کسی قرار ملاقات ندارد
توضیحی دهیم؛ هر چند میدانیم که مردم دوره ی آخرالزمان بسیار فهیمتر از این هستند که ادعاهای او را
باور کنند.
علی بن سمری در سال 329 هجری دار فانی را وداع گفته است. (غیبت شیخ طوسی، ص 242 ) گروهی از
شیعیان پیش از وفاتش نزد وی جمع شدند و از او پرسیدند چه کسی پس از شما جانشینتان خواهد بود؟ آن
مرد بزرگ پاسخ داد:من مامور نشده ام در این باره به کسی وصیت و سفارش بکنم.(بحارالانوار، ج 51،ص
 360
بعد ایشان، توقیعی را که از جانب حضرت امام زمان (عج الله تعالی فرجه) در این مورد صادر شده بود به شیعیان
نشان داد. آنان از روی آن نامه نسخه برداری کردند که مضمون آن چنین است:
بسم الله الرحمن الرحیم
ای علی بن محمد سمری! خداوند، اجر برادرانت را در عزای تو عظیم گرداند. به درستی که تو تا شش روز
دیگر از دنیا میروی. پس به کارهای خود رسیدگی کن و به احدی وصیت مکن که پس از وفات، جانشین تو
شود. به تحقیق، دومین غیبت (غیبت کامل) واقع شده است. پس ظهوری نیست؛ مگر بعد از اذن خدای
عزّوجل و آن، بعد از مدتی طولانی ... خواهد بود. به زودی کسی که ادعای مشاهده میکند، نزد شیعیان من
میآید؛ بدانید کسی که پیش از خروج سفیانی و ندای آسمانی -دو علامتی که قبل از ظهور امام عصر (علیه
السلام) واقع شود- ادعای مشاهده کند، او دروغگو و افترا زننده است و لاحول و لاقوة إلا بالله العلی العظیم.
(کمال الدین، شیخ صدوق،ص 193)
شهید صدر میگوید:
مراد(از مدعی مشاهده)، ادعای انحرافی است که شخصی با ادعای مشاهده و ارتباط، بخواهد عقاید و نظر
خود را با نام پیامهای امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) به مردم القا کند.
برخی از صاحبنظران گفتهاند: مراد از تکذیب مدعی مشاهده، تکذیب مدعی ظهور است. بنابراین میتوان
دریافت که در روایت، صرف دیدار، منتفی نشده است و عالمان نیز نفی اصل دیدار را استفاده نکرده اند. به
علاوه، روایت، مدعی مشاهده را کذّاب میداند؛ حال اگر کسی امام را ببیند و به دیگران نگوید، تحت این
روایت قرار نمیگیرد؛ لذا اصل دیدار، امر ممکنی خواهد بود.
تکذیب مدعی مشاهده، در مواردی، عین لطف است، تا کسی نتواند با ادعای دروغین مشاهده و دیدار،
دیگران را بفریبد و آنان را متوجه خود کند و به نام امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) دکّانی باز کند و حرف-
های خود را از جانب امام به مردم بگوید.
جناب ابوالحسن سمری در روز ششم از دنیا رفت. (اعیان الشیعه، ج 4، جزء سوم، ص 21 ؛ قاموس الرجال، ج
 7، ص 51 )
نواب خاص امام قائم (علیه السلام) از شریف ترین مردان و پرهیزکارترین انسانهای عصر خویش و بسیار مورد
وثوق و اعتماد شیعیان بودند. پیروان حضرت در طول سالهای غیبت صغری، پرسشها و مشکلات خود را به
آن بزرگوار عرضه کردند و امام (علیه السلام) پاسخ خود را توسط آنان برای شیعیان می فرستادند. این چنین
ارتباط در آن زمان برای همه ممکن بود و حتی بعضی از افراد شایسته توانستند توسط نواب خاص به خدمت
امام شرفیاب شوند و به دیدار حضرت نایل گردند. کرامات و معجزاتی که از ناحیه امام زمان (علیه السلام) در این
دوره و به وسیله نایبان خاص بروز می کرد، شیعیان را نسبت به آنان مطمئنتر و پیروی از مکتب اسلام را

میسرتر می ساخت. مرحوم شیخ طوسی در کتاب احتجاج می نویسد: هیچ کدام از نایبان خاص امام (علیه
السلام) به نیابت برنخاستند، مگر آن که فرمان صریحی از سوی امام (علیه السلام) دریافت کرده باشند، و نیز با
تعیین و نصب و معرفی نایب قبلی، شیعه نیز گفتار هیچ کس را نپذیرفت. بعد از بروز نشانه و معجزه ای به
دست هر یک از آنان از طرف امام زمان (علیه السلام) که بر راستی گفتار و درستی نیابتشان دلالت می کرد
 (بحارالانوار، ج 51 ،ص 362 )
با پایان یافتن دوره غیبت صغری، غیبت کبری شروع می شود و از آن زمان تا کنون ادامه دارد. مردم در
دوران غیبت صغری می توانستند پاسخ مسایل خویش را از حضرت قائم (علیه السلام) توسط نواب خاصش
دریافت دارند. اما از آن زمان به بعد ممکن نیست، بلکه مردم باید مسایل مورد نظر خورد را با نواب عام آن
بزرگوار در میان بگذارند و آنان از پیروان صادق و راهیان حق اند و به حکم تخصصی که دارند و نیز بنا به
روایاتی که آورده شده است و حجت می باشد به استناد آن پاسخ خود را خواهند گرفت. مرحوم کشی می-
نویسد: امام زمان (علیه السلام) توقیعی را صادر کردند و در آن فرمودند: عذر و بهانه ای برای هیچ کسی از
دوستان ما در تشکیک نسبت به آنچه افراد مورد اطمینان از ما نقل می نمایند نیست. اینان بدانند که ما
 اسرار خود را به آنان واگذار کردیم و به ایشان دادیم. (بحارالانوار، ج 51 ، ص 362 )
مرحوم شیخ طوسی، شیخ صدوق و شیخ طبرسی از اسحاق بن عمار نقل می نمایند که او گفت: مولایمان
حضرت مهدی (علیه السلام) در مورد وظایف شیعیان در زمان غیبت فرمودند: هر گاه حوادث و پیشامدهایی که
برای شما واقع شود به روایت کنندگان حدیث ما مراجعه کنید، که آنان حجت من بر شما هستند و من حجت
خدا بر آنان می باشم. (المهدی،ص 182 و 183 )

مرحوم طبرسی در کتاب احتجاج خود را از امام صادق (علیه السلام) نقل می کند که حضرت ضمن حدیثی می
فرماید: هر یک از فقها که مراقب نفس و نگهبان دین و مخالف هوا و هوس و مطیع فرمان مولایش -یعنی ائمه
اطهار (علیهم السلام)- باشد، بر همه مردم و شیعیان لازم است که از او تقلید کنند. (المهدی،ص 182 و 183)
بدین وسیله امور همه مسلمانان در دوره غیبت کبری به دست ولی فقیه قرار گرفته است که باید با نظر او
تمام کارها انجام گیرند و به جریان افتند. اگر چه منصب فتوا و قضاوت و حکم برای فقها از پیش توسط
معصومان (علیهم السلام) قرار داده شده بود، ولی رسمیت مرجعیت و زعامت فقهای اسلام از این تاریخ عملی
است و تا ظهور حضرت امام زمان (علیه السلام) ادامه خواهد داشت. بر همگان فرض است که در امور خود به
احکام و دستورات ولی فقیه رجوع کنند و از او اطاعت نمایند.
برگرفته از جمعی از محققین مرکز تخصصی مهدویت، آفتاب مهر(پرسش و پاسخ مهدوی)، بنیاد
فرهنگی حضرت مهدی موعود(عجل الله تعالی فرجه) تهران، ، ج 1، پرسش 49 و عبدالله طاهر خانی،
برگزیدگان حضرت مهدی، بنیاد بعثت، ص 61 تا 64.

پ ن:مطالب بخش اول که داخل «» نوشته بودم صحبت های سعید جلیلی در ستادش بعد از اعلام نتیجه ی انتخابات بود.

بسم الله

سلام

الان دو روز از انتخابات و یک روز از اعلام نتایج میگذره!و من آروم آروم دارم هوشیاری خودم رو به دست میارم!در تمام این ساعاتی که گذشت با خودم کلنجار میرفتم که عصبانیت خودم رو کنترل کنم!با هیچ کس حرف نمیزدم تا مبادا عصبانیتم را سر بی گناهی اش خالی کنم!پیامک هایی که میامد بر عصبانیتم می افزود!"ما اهل کوفه هستیم..."،"آغاز 8 سال دفاع مقدس..."...

و بالاخره اولین پیامی که زخم درونم را قدری التیام بخشید:"بخشی از سخنان شهید عبدالحمیدرحیمی:«هروقت که از اخبار کشور،چیزهایی را میشنوم و ناراحت میشوم،یک لحظه که فکر میکنم سایه ی ولی فقیه بالای سرمان است،تمام غم و غصه ام فراموش میشود و خیلی زود میروم و سجده ی شکر به جا می آورم که اداره ی امور کشور به دست جانشین معصوم است.»

برخلاف همیشه به صحت و سقم پیام کاری نداشتم،از فرستنده تشکر کردم و چندبار دیگه جمله را خواندم!آخ که چه چسبید در آن اوضاع و احوال!فرستنده ی پیام هم که انگار حال مرا فهمیده بود در جهت التیام بیشتر گفت:«و عسی ان تکرهوا شیئا و هو خیر لکم...»

این حرفها خیلی بهترم کرد!پیامک ها تغییر موضع داده بودند!"آنقدر صلوات جلیل فرستادیم تا فضا روحانی شد!"،"پیامک کروبی به روحانی:نخواب حسن!خطرناکه حسن!"،"قالیباف:اتوبان امام علی،تونل توحید،تونل نیایش،پل صدر،دریاچه ی چیتگر تا اطلاع ثانوی تعطیله!اصلا اتوبان همت هم تعطیله!آشغالاتونم بدین روحانی ببره!"...

اما ناسزاها و شماتت های برخی این وسط واقعا روی اعصابم بود!همانهایی که عصبانیت خودشان را سر جبهه ی پایداری و جلیلی و علامه مصباح خالی کردن!طوری ما رو به باد فحش گرفته بودند که احساس شیطان اکبر بودن بهم دست داد!اگر به روحانی رای داده بودم اینقدر فحش نمیخوردم به خدا!بعضی ها هم یه کارایی میکننا!

قصد تکرار خزعبلاتشون رو ندارم!یه چیزی گفتن و جواب هم گرفتن!به ما چه؟!

طرفداران کاندید منتخب به خیابان ها آمدند و شادی کردند!حق هم داشتند،همانطور که ما حق داشتیم سال 88 از پیروزی نامزد مورد علاقه مان شاد باشیم!با این تفاوت که پیروزی را سال 88 به کام ما تلخ کردند.ولی ماطبق وظیفه ی شرعی و عقلی و عرفی(خلاصه هرجور که فکر کنی) به آنها تبریک گفتیم!

حالا میفهمم چرا شهید آوینی گفتن:"در جمهوری اسلامی همه آزادند جز بچه حزب اللهی ها!"

بهترین اتفاق دیشب پیام رهبری بود!مثل آبی که روی آتش بریزند آرام شدم!و در فضایی کاملا آرام تصمیم گرفتم وبلاگ بنویسم!

بالاخره بعد از مدتها بهانه ای برای وبلاگ نوشتن دستم اومد!
سعی کردم (و همچنان سعی میکنم)به اوضاع پیش آمده خوش بین باشم!و آنچه حافظه ام از سال 88 به یادم میاورد فراموش کنم!تا راحت تر با دولت جدید کنار بیایم.
(البته باید بگم این فراموشی مصلحتی و موقت است!هروقت لازم باشد یادمان می آید هرچه در 88 گذشت!)
خلاصه که طبق گفته ی رهبر عزیزم الان دیگه رقابت تموم شده و باید کمک کنیم رییس جمهور منتخب برای دست یافتن به آرمانهای نظام و انقلاب موفق باشه!
چیزی که الان مهمه تودهنی محکم ملت به آمریکا و ضدانقلابه! حضور 72 درصدیمون رو جشن میگیریم!و خدا رو از این بابت خاضعانه شکر میکنیم...

برای نامزد منتخب که الان دیگه رییس جمهور 77میلیون ایرانیه آرزوی موفقیت دارم!و میخوام بگم هواشو داریم!(به عبارتی حواسمون بهش هست...) :)
صمیمانه از شمایی که این متنو میخونید تقاضا دارم اشتباهاتم رو بهم گوشزد کنید،و نظراتتون رو مطرح بفرمایین.

والسلام ...